≡ Menuja
Jetë

Jeta e një personi shoqërohet gjithmonë me faza në të cilat njeriu gjendet në një humnerë të thellë plot dhimbje dhe vuajtje. Këto faza janë shumë të dhimbshme dhe shoqërohen me një ndjenjë gëzimi të paarritshëm. Njeriu ndihet thellësisht i lënduar, vështirë se ndjen ndonjë lidhje të brendshme emocionale dhe ka ndjenjën sikur jeta nuk kishte më asnjë kuptim për veten. Mund të bini në një depresion të thellë dhe të mos besoni më se situata mund të përmirësohet në asnjë mënyrë. Megjithatë, jeta ka gjithmonë kapituj të rinj të rezervuar për ju, kapituj në të cilët shkruhet një histori e re, një histori që shoqërohet me gëzimin dhe lumturinë më të thellë në jetë. Besimi është fjala kyçe këtu. Është e rëndësishme të keni besim në jetë ose më mirë në lumturinë tuaj të përsëritur.

Jeta gjithmonë rezervon lumturi të re për ju

përjetoni sërish gëzimin

Dashuria është në fund të fundit një burim energjie, d.m.th., një forcë e pastër, e patrazuar që qëndron e fjetur thellë në guaskën e çdo qenieje njerëzore. Ne njerëzit jemi në gjendje të nxjerrim energji të përhershme jetësore nga ky burim pothuajse i pashtershëm. Po, diku në jetë ndjenja e dashurisë të shtyn përpara, të mban përpara e të përshkosh edhe luginat më të thella. Në këtë kuptim, çdo qenie njerëzore përpiqet të jetë në gjendje të përjetojë dashurinë. Dashuria, paqja e brendshme, harmonia, lumturia dhe gëzimi janë ndjenja të intensitetit më të lartë që i japin jetës sonë një kuptim më të thellë. Në këtë kontekst, çdo qenie njerëzore dëshiron vetëm që të jetë mirë, të lejohet të përjetojë dashurinë dhe të rritet në një bashkëjetesë paqësore shoqërore. Diku ne njerëzit madje po e kërkojmë këtë dashuri dhe për këtë arsye bëjmë gjithçka që të jemi në gjendje të përjetojmë këtë ndjenjë më të lartë nga të gjitha. Megjithatë, ne njerëzit e gjejmë veten gjithmonë në humnera të thella dhe përjetojmë situatat më të errëta. Situata të tilla, të cilat duket se na kthejnë mbrapa plotësisht në zhvillimin tonë (gabimi i vetë-imponuar) dhe na bëjnë të përjetojmë vuajtjet më të rënda mendore në këtë drejtim, atëherë errësojnë shkurtimisht edhe pikëpamjen tonë për një jetë të mbushur me dritë dhe të shkujdesur. Në faza të tilla të jetës, njeriu shpesh nuk e njeh arsyen e vuajtjes së tij dhe instinktivisht supozon se së pari nuk do të përmirësohet dhe së dyti se është i dënuar të vuajë.

Ju jeni përgjegjës nëse keni një spektër pozitiv apo negativ të mendimeve në mendjen tuaj legjitimuar.. !!

Por nuk është kështu, krejt e kundërta. Para së gjithash, duhet thënë se ju jeni përgjegjës për vuajtjet në jetën tuaj. Dikush është krijuesi i rrethanave të tij dhe mund të zgjedhë të legjitimojë/realizojë gëzimin ose trishtimin në mendjen e tij. Natyrisht, kjo tingëllon më e lehtë për t'u thënë sesa për t'u bërë, sepse shumë situata janë aq të mbushura me rezonancë negative, saqë vështirë se është e mundur të realizohet një spektër i lumtur ose pozitiv mendimesh. Megjithatë, njeriu është përgjegjës nëse përjeton lumturi apo pakënaqësi. Në këtë kontekst, është gjithashtu e rëndësishme të kuptoni se mendja juaj tërheq atë me të cilën ju rezononi mendërisht. Dikush që nuk ia jep kurrë dashurinë e tij njerëzve të tjerë ose që gjithmonë rezonon me mendime/ambicie negative, do të vazhdojë të tërheqë vetëm të tillë në jetën e tij (ligji i rezonancës).

Çdo përvojë ka kuptimin e saj më të thellë

përvoja të fuqishmeNga ana tjetër, është po aq e rëndësishme të kuptojmë se çdo situatë, çdo fazë e jetës, sado e errët qoftë, ka një kuptim më të thellë, na jep një mësim të rëndësishëm. Asgjë nuk i nënshtrohet një rastësie të supozuar, gjithçka ndjek një plan të rreptë, gjithçka ka kuptimin e saj të thellë, ka një arsye specifike. Pikërisht, vuajtja e dikujt ka një shkak të caktuar, një arsye të caktuar. Nga njëra anë, periudhat e errëta të jetës, ose më saktë momentet në të cilat ndihemi shumë keq, na bëjnë të vetëdijshëm për mungesën tonë të lidhjes me tokën hyjnore. Ata na e bëjnë të qartë në mënyrën më të dhimbshme se ne nuk kemi ndonjë dashuri për veten në këtë moment, se po minojmë mendjen tonë shpirtërore dhe po e lëmë mendjen tonë të dendur (egon) me vibrim të ulët, energjik të na dominojë shpirtërisht. Këto situata fjalë për fjalë nxjerrin pjesët tona të hijes në sipërfaqe dhe i sjellin ato para syve tanë në një mënyrë brutale. Në momente të tilla, gjithmonë na kërkohet që më në fund të shikojmë veten, që më në fund të jemi në gjendje të ecim aktivisht në rrugën drejt dashurisë për veten. Prandaj, dashuria për veten është thelbësore. Dikush që nuk e do veten, për shembull, nuk mund të grumbullojë asnjë dashuri për njerëzit e tij, për natyrën, për qeniet e tjera të gjalla apo edhe për vetë jetën. Prandaj na kërkohet të shikojmë jetën tonë në mënyrë që të jemi në gjendje të ndryshojmë rrethanat tona bazuar në këtë, në mënyrë që të jemi përsëri të lumtur. Këto situata në fund i shërbejnë mirëqenies sonë personale, ato na lejojnë të rritemi mendërisht dhe shpirtërisht, të na zhvillojnë më tej dhe të na çojnë përpara në jetë.

Momentet me te dhimbshme ne jete e bejne njeriun te zgjohet..!!

Mësimet më të mëdha në jetë mësohen përmes dhimbjes. Këto momente të errëta janë pjesë e jetës sonë dhe zgjojnë forcën tonë të brendshme. Dikush që ka përjetuar dhimbjen më të thellë të zemrës dhe ka parë humnerën e vuajtjes së tij, vetëm më pas mund të bëhet një jetë reale, reale. Ju erdhët në këtë situatë dobët dhe më pas dilni fuqishëm prej saj. Në fund të fundit, pas një zbritjeje drastike, gjithmonë ju pret një ngjitje e fuqishme. Kështu është thurur jeta në fund të fundit. Për shkak të ligjit të ritmit dhe dridhjeve, nuk mund të jetë ndryshe. Pavarësisht se sa e keqe mund të jetë situata juaj, në fund të ditës ju pret një fazë tjetër e jetës që do të jetë plot gëzim, dashuri dhe lumturi. Në shumicën e rasteve, intensiteti do të jetë edhe më i bukur më pas se më parë.

Pasi kapërcen humnerën më të thellë, ekuilibri dhe stabiliteti i brendshëm kthehet në jetën e njeriut..!!

Ju keni kapërcyer humnerën tuaj të dhimbshme dhe thjesht po qëndroni në majë të malit duke parë pas një peizazhi të formuar nga përvoja të panumërta, një peizazh mendor dhe emocional që ju kujton se sa larg keni arritur në jetë. Sa shumë tani është kthyer në dashurinë për veten dhe e ka luftuar aftësinë për të qenë të lumtur dhe të gëzuar. Në këtë kuptim qëndroni të shëndetshëm, të lumtur dhe jetoni një jetë në harmoni.

Lini një koment