≡ Menuja
Vetëvrasje

Çdo qenie njerëzore është në ciklin e rimishërimit. Kjo Cikli i rilindjes është përgjegjës në këtë kontekst për faktin se ne njerëzit përjetojmë disa jetë. Madje mund të ndodhë që disa njerëz të kenë pasur jetë të panumërta, madje qindra, të ndryshme. Sa më shpesh të jetë rilindur njeriu në këtë drejtim, aq më i lartë është i vetmi Mosha e mishërimit, anasjelltas ka sigurisht edhe një moshë të ulët mishërimi, e cila nga ana tjetër shpjegon fenomenin e shpirtrave të moshuar dhe të rinj. Epo, në fund të fundit ky proces i rimishërimit i shërben zhvillimit tonë psikologjik dhe shpirtëror. Nga jeta në jetë ne vazhdimisht evoluojmë, shpërndajmë modele karmike, fitojmë pikëpamje të reja morale, arrijmë një nivel më të lartë të vetëdijes dhe përpiqemi, qoftë me vetëdije apo pa vetëdije, të kapërcejmë ciklin e rimishërimit (lojë dualiste e jetës).

Rimishërimi i shpirtit tuaj

Mishërimi - VetëvrasjaPër të parashikuar një gjë, nuk ekziston një gjë e tillë si e ashtuquajtura vdekje. Siç është përmendur shumë herë në artikuj të ndryshëm, vdekja në thelb është vetëm një ndryshim i frekuencës në të cilin shpirti ynë, me të gjitha përvojat e tij të grumbulluara nga të gjitha mishërimet, arrin një nivel të ri ekzistence. Këtu na pëlqen të flasim edhe për të ashtuquajturën jetë të përtejme (ligji i polaritetit, përveç truallit tonë origjinal ka gjithmonë dy pole, 2 të kundërta - kjo botë/ahiret). Megjithatë, jeta e përtejme nuk ka të bëjë fare me atë që na propagandon kisha. Nuk është një parajsë në të cilën njeriu hyn dhe qëndron përgjithmonë, një vend që ekziston veç një ferri të supozuar dhe mirëpret të gjithë shpirtrat e pastruar. Jeta e përtejme është shumë më tepër në kontrast me botën tonë materiale, një botë jomateriale/delikate/shpirtërore, e cila nga ana tjetër përbëhet nga nivele të ndryshme. Në këtë drejtim, ka nivele të ulëta dhe të larta që përbëjnë jetën e përtejme (shpesh ka spekulime për numrin e niveleve; disa janë të bindur për 7 nivele, të tjerë për 13 nivele). Megjithatë, sapo dikush vdes, shpirti i tij integrohet në një nga këto plane. Integrimi varet nga zhvillimi juaj moral dhe psikologjik.

Frekuenca juaj e vibrimit ose niveli i zhvillimit të shpirtit tuaj është vendimtar për jetën e mëtejshme..!! 

Njerëzit që janë mjaft të lezetshëm, nuk kanë asnjë lidhje me shpirtin e tyre dhe madje mund të kenë pak njohuri për origjinën e tyre, klasifikohen në një nivel më të ulët energjik. Njerëzit që nga ana tjetër kanë pikëpamje të larta morale dhe një identifikim të fortë me shpirtin e tyre, integrohen në nivele më të larta.

Efektet fatale të vetëvrasjes

Vetëvrasje fataleKur ndodh "vdekja", frekuenca juaj e vibrimit rezonon me një nivel përkatës, ju tërhiqeni nga ky nivel. Sa më i ulët të jetë niveli në të cilin dikush është i integruar, aq më shumë ka gjasa që ai të rilindë në këtë drejtim. Kjo siguron një zhvillim më të shpejtë mendor dhe shpirtëror. Një shpirt që pothuajse nuk ka ndonjë përvojë mishërimi, merr mundësinë të piqet më shpejt. Gjatë kësaj kohe ju krijoni/rishikoni tuajin Plani i shpirtit (Një plan në të cilin të gjitha përvojat e mishërimit janë të pranishme dhe përvojat e ardhshme janë të integruara). Pas një periudhe të caktuar kohe, njeriu rimishërohet përsëri në një trup të ri (pas lindjes, trupi i porsalindur animohet) dhe loja e jetës fillon përsëri. Por çfarë ndodh në të vërtetë nëse kryeni vetëvrasje? A ndodh gjithçka saktësisht në të njëjtën mënyrë apo ndodhin devijime të caktuara? Epo, në fund të fundit duket se vetëvrasja e kthen një person shumë prapa në ciklin e rimishërimit. Efektet janë madje të mëdha. Në thelb, vetëvrasja bllokon minimalisht zhvillimin shpirtëror të dikujt. Sapo vendosni vullnetarisht të merrni jetën tuaj dhe ta vini në praktikë, ju kaloni përsëri procesin e rimishërimit, por mbeteni në nivelin përkatës energjik (ju qëndroni në frekuencën përkatëse). Njëri është inkorporuar në një nivel shumë të ulët dhe qëndron atje për një periudhë të gjatë kohore. Në fund, njeriu e ka kthyer veten në procesin e rimishërimit dhe mbart një papastërti të fortë energjike brenda vetes. Në jetën tjetër, kjo zakonisht rezulton në sëmundje dytësore, të cilat mund të gjurmohen në këtë çakëll karmik, i cili më pas ende duhet të shpërbëhet.

Problemet mendore dhe shpirtërore që nuk mundemi ose nuk mund t'i përballojmë në këtë jetë, i marrim automatikisht me vete në jetën tjetër. E gjithë kjo ndodh derisa ne të njohim + të shpërndajmë këto ngatërresa karmike..!!

Në këtë kontekst, problemet mendore të pazgjidhura barten gjithmonë në jetën tjetër. Në këtë drejtim, vetëvrasja mund të gjurmohet në një konflikt të brendshëm jashtëzakonisht të fortë (një person që nuk ka mësuar të respektojë jetën e njerëzve të tjerë, për shembull, do Merre këtë çakëll, këtë pamje me të gjithë që mund ta marrësh me vete në jetën tjetër). Në jetën tjetër do të kishit një tendencë shumë më të fortë për të kryer vetëvrasje dhe problemet mendore do të lindnin shumë më shpejt. E gjithë kjo, megjithatë, shërben vetëm për të na përballur me problemet tona. Është e rëndësishme në jetë të njohësh dhe të shpërndash plagët e veta mendore, vetëm atëherë mund të garantohet një rritje e përhershme e frekuencës së dridhjeve të veta. Për këtë arsye, nuk duhet t'i merrni jetën tuaj para kohe, por gjithmonë përpiquni të vazhdoni, sado e vështirë të duket situata aktuale.

Fazat e ulëta ndiqen gjithmonë nga fazat e larta, prandaj është e rëndësishme të këmbëngulni, pavarësisht sa serioze mund të jetë situata juaj. Pas disa vitesh do të falënderoni veten për këmbënguljen tuaj!!

Në këtë drejtim, çdo person kalon vazhdimisht faza të ulëta, por pas një kohe ka edhe një fazë të lartë, një fenomen i pashmangshëm. Për këtë arsye është e rëndësishme të këmbëngulni. Nëse e largoni veten nga një mendim i tillë dhe vazhdoni të luftoni, nëse nuk dorëzoheni dhe bëni gjithçka në fuqinë tuaj për të vazhduar, atëherë në fund të ditës do të shpërbleheni gjithmonë, nuk ka dyshim për këtë. Në këtë kuptim qëndroni të shëndetshëm, të lumtur dhe jetoni një jetë në harmoni. 

Lini një koment

Cancel përgjigje

    • pp 8. Qershor 2021, 8: 30

      Nuk e kuptoj pse refuzohet vetëvrasja...kur njerëzit tani kalojnë fazat e rimishërimit dhe ti vetë shkruan se duhet të kalosh sërish detyrat pas vetëvrasjes dhe tani shikon prapa dhe i dallon gabimet e veprimeve të tua, në mua. sytë është vetëvrasja Gjëja më e mirë që mund të bësh për të përballuar të njëjtat probleme dhe më pas për të vendosur rrugën e gabuar që ke marrë në këtë jetë...thjesht duke njohur ngjarjet në këtë jetë...dhe kur shikoj prapa në këtë jetë dhe të njihja vendimet që mund t'i kisha shmangur që në fillim nëse do të kisha ndjekur ndjenjat dhe intuitën time dhe thjesht do të kisha ndjekur dëshirat e mia, do të isha kursyer nga vuajtja që në fillim... thjesht përmes njohurive, përmes vetëbesimit, duke qenë i vetëdijshëm për dëshirat e mia dhe ka nevojë për pasojat...pse vdekja duhet të jetë diçka tjetër?!...pse të mos e përdor vdekjen me vetëdije kur ajo është e lidhur pazgjidhshmërisht me jetën...dua të them, kushdo që ka bërë ndonjë gabim në plan e dickaje detyrohet t'i riktheje gjerat tek gabimi qe eshte bere dhe te rregulloje gabimin dhe me pas te vazhdoje ta ndertosh perseri qe te funksionoje sipas deshires...dhe ti shkruani vete dhe theksoni se kjo eshte pikerisht ajo qe ndodh me vetevrasjen. .. vetëm ajo vlerësohet negativisht.
      Dhe ju shkruani vetë, pas të ulëtës vjen e larta…po, por çfarë, nëse e dini, pas kësaj të lartë vjen e ulëta….pra është e ulët, varet nga e larta…dhe nëse e ulëta shtyhet deri tani, do të të jetë edhe pse e larta mund të jetë më e lartë, por edhe e ulëta përkatëse që pason...dhe kështu çdo e lartë është edhe e ulët në të njëjtën kohë...vuajtja...dhe prandaj, e larta nuk është arsye për të marrë aq më i ulët është më tej në kufi, vetëm për të rënë edhe më thellë në pikëllim...si doni të ecni në mes, nëse një ulët më e thellë do të thotë një e lartë më e lartë, e cila nga ana e saj të çon në një ulje më të thellë... etj. ....a nuk është ky fundi i kësaj rruge të vuajtjes, niveli i lartë dhe i ulët... që këto të larta dhe të ulëta të rrafshohen për të arritur në mes.
      Dhe rruga e vetëdijshme drejt vdekjes...vetëvrasja, si të thuash, të jep mundësinë të jetosh vdekjen me vetëdije dhe të vendosësh për rrugën e ardhshme.
      Të paktën kjo është përvoja ime në jetë, të më pëlqente t'i bëja gjërat ndryshe... të vendosja me vetëdije për rrugën tjetër, të cilën në retrospektivë e shihje si rrugën më të mirë dhe tani edhe e njohur... pse duhet të jetë vendimi i ndërgjegjshëm kur ti vdes të jesh ndryshe?!...Nuk mund ta imagjinoj...vetëvrasja më duket shumë e dobishme për të mos ecur në rrugën e gabuar pafundësisht, por për të pasur një mundësi tjetër për të korrigjuar gabimet sa më shpejt të jetë e mundur dhe përballeni sërish me situatën dhe merrni rrugën e duhur që e keni njohur vetë.
      Në fund të fundit, çdo mënyrë jetese është e përshtatshme në vetvete... sepse në mënyrë të pashmangshme të çon në vdekje... pavarësisht se si jeton, ajo të vret.
      Dhe Jezusi tregoi se po jepte jetën...e dinte që do të vdiste...por nuk mund të mos shkonte në këtë rrugë për të qëndruar në shtegun e së vërtetës.
      Dhe ju shtrini parajsën dhe ferrin, megjithëse i dëshpëruari dhe i mërzitur janë vetëm metafora edhe për këto gjëra... barazimi i frekuencës së lartë me parajsën është i qartë...dhe nëse synoni për frekuencë të lartë, është njësoj si të lavdëroni parajsën.

      përgjigje
    pp 8. Qershor 2021, 8: 30

    Nuk e kuptoj pse refuzohet vetëvrasja...kur njerëzit tani kalojnë fazat e rimishërimit dhe ti vetë shkruan se duhet të kalosh sërish detyrat pas vetëvrasjes dhe tani shikon prapa dhe i dallon gabimet e veprimeve të tua, në mua. sytë është vetëvrasja Gjëja më e mirë që mund të bësh për të përballuar të njëjtat probleme dhe më pas për të vendosur rrugën e gabuar që ke marrë në këtë jetë...thjesht duke njohur ngjarjet në këtë jetë...dhe kur shikoj prapa në këtë jetë dhe të njihja vendimet që mund t'i kisha shmangur që në fillim nëse do të kisha ndjekur ndjenjat dhe intuitën time dhe thjesht do të kisha ndjekur dëshirat e mia, do të isha kursyer nga vuajtja që në fillim... thjesht përmes njohurive, përmes vetëbesimit, duke qenë i vetëdijshëm për dëshirat e mia dhe ka nevojë për pasojat...pse vdekja duhet të jetë diçka tjetër?!...pse të mos e përdor vdekjen me vetëdije kur ajo është e lidhur pazgjidhshmërisht me jetën...dua të them, kushdo që ka bërë ndonjë gabim në plan e dickaje detyrohet t'i riktheje gjerat tek gabimi qe eshte bere dhe te rregulloje gabimin dhe me pas te vazhdoje ta ndertosh perseri qe te funksionoje sipas deshires...dhe ti shkruani vete dhe theksoni se kjo eshte pikerisht ajo qe ndodh me vetevrasjen. .. vetëm ajo vlerësohet negativisht.
    Dhe ju shkruani vetë, pas të ulëtës vjen e larta…po, por çfarë, nëse e dini, pas kësaj të lartë vjen e ulëta….pra është e ulët, varet nga e larta…dhe nëse e ulëta shtyhet deri tani, do të të jetë edhe pse e larta mund të jetë më e lartë, por edhe e ulëta përkatëse që pason...dhe kështu çdo e lartë është edhe e ulët në të njëjtën kohë...vuajtja...dhe prandaj, e larta nuk është arsye për të marrë aq më i ulët është më tej në kufi, vetëm për të rënë edhe më thellë në pikëllim...si doni të ecni në mes, nëse një ulët më e thellë do të thotë një e lartë më e lartë, e cila nga ana e saj të çon në një ulje më të thellë... etj. ....a nuk është ky fundi i kësaj rruge të vuajtjes, niveli i lartë dhe i ulët... që këto të larta dhe të ulëta të rrafshohen për të arritur në mes.
    Dhe rruga e vetëdijshme drejt vdekjes...vetëvrasja, si të thuash, të jep mundësinë të jetosh vdekjen me vetëdije dhe të vendosësh për rrugën e ardhshme.
    Të paktën kjo është përvoja ime në jetë, të më pëlqente t'i bëja gjërat ndryshe... të vendosja me vetëdije për rrugën tjetër, të cilën në retrospektivë e shihje si rrugën më të mirë dhe tani edhe e njohur... pse duhet të jetë vendimi i ndërgjegjshëm kur ti vdes të jesh ndryshe?!...Nuk mund ta imagjinoj...vetëvrasja më duket shumë e dobishme për të mos ecur në rrugën e gabuar pafundësisht, por për të pasur një mundësi tjetër për të korrigjuar gabimet sa më shpejt të jetë e mundur dhe përballeni sërish me situatën dhe merrni rrugën e duhur që e keni njohur vetë.
    Në fund të fundit, çdo mënyrë jetese është e përshtatshme në vetvete... sepse në mënyrë të pashmangshme të çon në vdekje... pavarësisht se si jeton, ajo të vret.
    Dhe Jezusi tregoi se po jepte jetën...e dinte që do të vdiste...por nuk mund të mos shkonte në këtë rrugë për të qëndruar në shtegun e së vërtetës.
    Dhe ju shtrini parajsën dhe ferrin, megjithëse i dëshpëruari dhe i mërzitur janë vetëm metafora edhe për këto gjëra... barazimi i frekuencës së lartë me parajsën është i qartë...dhe nëse synoni për frekuencë të lartë, është njësoj si të lavdëroni parajsën.

    përgjigje